نیست تنی از تن من خسته تر ♥  نیست پری از پره من بسته تر


هست دلم از غم تو پر شرر   ♥ داغ و غمت کرده مرا خون جگر


میکند این فکر مرا جان به سر   ♥که.که دهد به دل من بال و پر


نیست غمی از هجر تو سخت تر  ♥از غمه تو هم دل و هم دیده تر


بی تو شده باغه دلم بی ثمر  ♥ بیا و این باغ تو کن پر ثمر


گشته ام از درد تو من در به در   ♥عقل بگوید تو باش بر حذر


کن به قلبت نیم نگاهی نظر   ♥ یک نظری بر سر کوی دل نگر


گو به من ای یار نبینی شرر؟  ♥ یا که ندیدی عاشقی جان به سر؟

شعر: علی رنجبر

میشود بی دلیل ازهمه بریده باشی           میشود چون جامه ای دریده باشی؟      

میشود بی احساس شوی                      بی آنکه از کسی زخم خورده باشی؟

میشود سرد باشی با همه                     بی انکه از کسی دل برده باشی؟

میشود غم دوستت داشته باشد           و تو با او مثله مرده باشی؟

میشود بی انکه بشکند دلت                 همچون گلی باران زده پژمرده باشی؟

میشود دوست داشته باشی               فریاد برکشی و نتوانی چون افسرده باشی؟

میشود با این همه که هستند              حس کنی تنهایی و دلمرده باشی؟

خواب را آرزو کنی و در تب و تاب            یاری که ندیدیش مویی افشرده باشی

با همه جاده هایی که هست و خواهد بود

                                                            با همه در و دیوار های شهر گره خورده باشی

اما از او که دوستش داری عاشقش هستی

                                  تو نگاش زل نزنی تو نگاش نمرده باشی


                                                                            شعر از علی رنجبر